Πως εγινα Ολυμπιακος [Archive]

dora7

21-12-2013, 21:06

ο μπαμπας μου ηταν Ολυμπιακος αναμεσα σε αδερφια βαζελους..στα 5 μου ειπα "εγω ειμαι Ολυμπιακος" και δεν λοξοδρομησα ουτε λεπτο απο τοτε...μνημες οι κυριακες το μεσημερι που ακουγα τα ματς στο ραδιοφωνο, η τραγωδια της Θυρας 7 που με σημαδεψε συναισθηματικα, ο Γιατζογλου στα ερυθρολευκα, αρχισα να ασχολουμαι το '82 με το μπασκετ βλεποντας ενα παιχνιδι μας με τον Αρη που λατρεψα Στηβ παθολογικα τοτε...:) ηταν ενα Σαββατο μεσημερι...

Arionas

21-12-2013, 21:12

Εγινα Ολυμπιακος απλα και ομορφα σε ηλικια 11 ετων λογο του τμηματος μπασκετ οταν "κατεβηκε" ο Ιωαννιδης στον Πειραια(εως τοτε παρακολουθουσα μπασκετ πχ ΑΡΗ στα Φ4 αλλα δεν ημουν οπαδος καποιας ομαδας).Δεν υποστηριζω καμμια αλλη ομαδα σε κανενα αλλο σπορ σε οποιοδηποτε σημειο του πλανητη.Δηλωνα και παντα θα δηλωνω φανατικος μπασκετικος Ολυμπιακος και αντι-βαζελος(σε ολα τα σπορ).
Οσο για μνημες ακομα θυμαμαι γεματο το ΣΕΦ ακομα και κοντρα σε Αγγλικη ομαδα καθως και τον "πυρετο" που ειχα ανεβασει για μερικες ωρες λογω του αγχους κατα τη διαρκεια και μετα απο ενα χαμενο ματς κανονικης περιοδου στο ΣΕΦ απο τη Λιμοζ οταν ο Ντακουρι εβαζε τριποντα εκτος ισορροπιας με ταμπλο και ο Μαικλ Γιανγκ ηταν το μεγαλο μου απωθημενο απο Αμερικανους παικτες.Σαφως δεν ξεχνω το κλαμα που εριξα ολοκληρο το βραδυ μεχρι και επομενο το πρωι που πηγα σχολειο μετα το Τελ-Αβιβ.Το 97 ηταν η μεγαλη δικαιωση για την υπερομαδα του 90(την καλυτερη Πανευρωπαικα σε ολοκληρη τη δεκαετια)και ακομα θυμαμαι το επομενο πρωι του τελικου να μαζευομαστε κλασικα για διπλο μπασκετ γαβροι vs βαζελοι(επεφτε σε διακοπες Πασχα).Απο ολες τις αναμνησεις και συγκινησεις παντως οι πιο δυνατες και σημαντικες ειναι αυτες των τελευταιων 2 ετων με την καθολικη αναγνωριση αυτης της ομαδας απο καθε φυσιολογικα σκεπτομενο φιλο του μπασκετ σε ολοκληρη την Ευρωπη.Ειδικα αυτη η διετια μου εδωσε τοση χαρα που πλεον μου ειναι πολυ πιο ευκολο να ξεπερασω οποια τυχον αποτυχια ερθει στο μελλον(που θα ερθει μιας και ολα στη ζωη κανουν κυκλους).

krataios75

21-12-2013, 21:13

Αν οι γονεις μου δεν βιαζοντουσαν να με δημιουργησουν πιθανο να εγραφα τωρα στο GWF κι αυτο γιατι ο βαζελος πατερας μου επρεπε να υπηρετησει την θητεια του. Μεγαλωνοντας λοιπον στο σπιτι του παππου μου ,μια απο τις πρωτες λεξεις που εμαθα και καταλαβα ηταν Ολυμπιακος. Ο πατερας μου προσπαθησε με δωροδοκιες να με αλλαξοπιστησει αλλα δεν τα καταφερε , πηρε ομως το αιμα του πισω με τον αδερφο μου.
Απο τις πρωτες μνημες το 2-0 επι του Αγιαξ ,και καποιες ραδιοφωνικες μεταδοσεις που μαζευομασταν τα παιδια στη γειτονια και ακουγαμε τα παιχνιδια ....αλλες εποχες

royalred

21-12-2013, 21:14

Δεν έγινα. Δεν χρειάστηκε να γίνω... έτσι με σχεδίασαν και δεν τέθηκε ποτέ θέμα ομάδας. Δεν εξηγείται, αλλά έτσι έγινε. Πρώτη εικόνα, κυριακές μεσημέρο-απογεύματα, γυρνώντας από σπίτι θείου, ένα πάντα γεμάτο το παλιό Καραισκάκη και τρομερή κίνηση στη γέφυρα... Παικτικά όμως, οι πρώτες μου εικόνες είναι Σιγάλας-Τόμιτς-Ντράγκαν και λοιποί με την ερυθρόλευκη.... ωραία, αξέχαστα χρόνια :)

johny b

21-12-2013, 21:15

Εγώ έγινα Ολυμπιακός στα 2 μου χρόνια μετά από ενδελεχή μελέτη των ιστοριών όλων των ομάδων, ώστε να βρω αυτό που με εξέφραζε.

DCS7

21-12-2013, 23:23

Ενδιαφερον θα ειναι να πουμε πως γιναμε Ολυμπιακοι και ποιες ειναι οι πρωτες μας μνημες απο την ομαδα μας

κανονικά ο καραμητσάρας θα έπρεπε να ανοίξει τετοιο τόπικ. τες πα σχεδιάστηκα γενετικά να γινω ολυμπιακός γιατί αν γινόμουν βάζελος αυτό θα έριχνε την μέση εφυϊα μου κατά 40%

ΥΓ. εγινα ολυμπιακός εξαιτίας του ανάστο και του τασαρου την δεκαετία του 80, και σφυρηλατήθηκα οπαδικά στα πέτρινα χρόνια του βαρδιλογιαννισμού. Το μπάσκετ (λόγο ΝΒΑ ) μπήκε στην ζωή μου το 1986 (τελικοί Λ.Α. - Ντιτρόιντ με μάτζικ, τζαμπάρ και ισαϊα τόμας) απογειώθηκε το 87 απο την εθνική και απο τότε αρχισα να ασχολούμαι με το μπασκετικό τμήμα (με ελληνιάδη, καμπούρη, παπαδάκο και αργότερα με τον τεράστιο καρει σκάρι)

tsak8

21-12-2013, 23:53

Εγω με τον Σκαρι εγινα χουπης!ημουν Γλυφαδα 1ο του ματς και 1ο δικο μου μονος μου..νομιζα οτι ηταν εξωγηινος

gianna7

22-12-2013, 00:54

Εγινα Ολυμπιακος μολις γεννηθηκα, γιατι ο μπαμπας μου ηταν ναυτικος και γιατι εδωσε την εξης εντολη: " οποιος τολμησει να βαλει πρασινα στο κοριτσακι μου θα αντιμετωπισει την οργη μου"

Ετσι απο μωρο μπηκα στο δρομο του κοκκινου θεου. The rest is history

Edit: οι πρωτες μνημες ηταν σε ηλικια 10 ετων που πηγα με τον μπαμπα καραισκακη σε παιχνιδι με την ΑΕΚ. Απο τη χαρα μου εκανα να κοιμηθω 2 μερες,το ειπα σε ολη την ταξη μου και εσπρωξα ενα βλαμενο βαζελακι που με ειπε κουρελα

KingJames

22-12-2013, 14:17

Ο Κόκκαλης ο χούπης ο νονός

peter

22-12-2013, 15:47

Εμένα με έκανε ο Παππους ο οποιος ήταν στην Αστυνομική Διευθυνση Πειραιώς και παρόλο που του είχαν κάνει πολλες φορες τη ζωή δύσκολη οι γαυροι είχε όμως την ευκαιρία να νιώσει το μεγαλείο της ομάδας που για αυτόν ήταν και η πολιτικη έκφραση που δεν μπορούσε να έχει.

trust in who we are

22-12-2013, 21:46

Oσο θυμαμαι τον εαυτο μου Ολυμπιακο τον θυμαμαι ! Δεν υπαρχει αιτια, ειναι αυτο που λενε γεννιεσαι με το σαρακι μεσα σου ..
Ο πατερας πιο πολυ Ναπολι παρα Ολυμπιακος και δεν ασχολειτο γενικα..
Εκει που εγινε το μεγαλο κλικ ηταν το 97 με ριβερς ! Εκει εγινα και μπασκετικος !

SuperSayian

23-12-2013, 01:15

Οτι είπε ο Johny b χαχα!Μάλλον θέμα τύχης θα έλεγα μιας και ο πατέρας δεν ασχολείται και παρότι ενας κοντινός θείος είναι πορωμένος βάζελος που ήθελε να με επηρεάσει,ο οργανισμός μου όμως αντιστάθηκε και με μεγάλα Ολυμπιακά αντισώματα άντεξα την πίεση!!Το μόνο μου παράπονο απο πιτσιρίκι είναι οτι ζήταγα απ τον πατέρα μου να με πάει γήπεδο και δεν με πήγαινε σχεδόν ποτέ :( 1-2 φορές στο ποδόσφαιρο και λίγο παραπάνω στο μπάσκετ μέχρι Γυμνάσιο φάση.Αν έρθει κάποτε αυτή η ώρα τον γιο μου θα τον πηγαίνω συνέχεια απο μικρό παιδί,οσο δεν πήγα εγω δηλαδης...και αν είναι κόρη και της περαστεί το μικρόβιο ακόμα καλύτερα,μαζί στο γήπεδο τουλάχιστον μέχρι τα 18 της :p και στα ντέρμπι μαζί επ άπειρον να την προσέχω.Dirty ελπίζω μην σου βάζω ιδέες για την Στέισι χαχαχα

red champion

23-12-2013, 01:56

Ολυμπιακος εγινα απο μικρη..κατα βαση με επηρεασε ο πατερας. Μου ελεγε ιστοριες απο οταν πηγαινε με μεγαλυτερα ξαδερφια μου στο γηπεδο κ οταν ακομα το πρωτθλημα ποδοσφαιρου το εδειχνε το κρατικο βλεπαμε καθε κυριακη τα παιχνιδια. Με τα χρονια ατονισε το ενδιαφερον του για τον αθλητισμο, αλλα αντιθετα αυξηθηκε το δικο μου. Μου ειχε περασει το μικροβιο. Με τον ολυμπιακο ασχοληθηκα αρχικα ποδοσφαιρικα αλλα στην πορεια με κερδισε το μπασκετ παροτι η ομαδα οταν αρχισα να την παρακολουθω ηταν στη σκια της μπαναθας. Το μπασκετ το λατρεψα γρηγορα, αρχισα να παιζω κ εγω κ σιγα σιγα αρχισα να παρακολουθω αρκετα παιχνιδια οχι μονο ολυμπιακου ενδιαφεροντος..οι πιο εντονεσ στιγμεσ που εχω ζησει με την ομαδα σε καθε αθλημα ειναι : στο ποδοσφαιρο η εκτος εδρας νικης μας επι βαλβερδε στο καζαν που ακουγαμε μεσα στο μαθημα την περιγραφη απο το ραδιοφωνακι κ η αποτυχημενη προσπαθεια μας να κρυψουμε τη χαρα μας οταν μπηκε το γκολ..κ απο το μπασκετ φυσικα η κατακτηση της ευρωλιγκας στην πολη.απο τη χαρα μου δεν πιστευα τι εβλεπα. Μεχρι κ μαμα μου που ειναι τοσο ασχετη που μπορει να της δειξεις τον σπανουλη κ να μην τον αναγνωρισει συμμεριζοταν την χαρα μου..τρελα εκεινη η νυχτα.
Παραπονο μου οτι πηγαινω σπανια στο γηπεδο κ μαλιστα μονο στο ποδοσφαιρο,σε μια φιεστα κ σε κανα 2-3 παιχνιδια πρωταθληματος..στο
Σεφ δεν εχω παει γτ ουτε ο πατερας ειναι μπασκετικος ουτε η στενη μου παρεα ασχολειται τοσο ενεργα με τα αθλητικα. Ελπιζω βεβαια τωρα που μεγαλωσα να αρχισω τις πιο συχνες επισκεψεις..

redglove

23-12-2013, 03:12

Να αναλάβουν οι χούπισσες πάραυτα, ανεπίτρεπτο!

dora7

23-12-2013, 09:06

εννοειται!!!! red champion κατεβα σεφ και θα σε αναλαβουμε εμεις!!!!!!! αμα κατσεις και κοντα στη red hoopligan θα καταλαβεις καλύτερα τον αγωνα...:p:p

LFO

23-12-2013, 10:05

Δεν μπορώ να θυμηθώ πώς έγινα Ολυμπιακος…θυμαμαι να παιζω στην αυλη με μια πλαστικη αερομπαλα του Ολυμπιακου, δεν ξερω ποιοι τις εχετε προλάβει, αυτές που ειχαν το δαφνωστεφανωμενο πανω σε ένα γαλατί χρώμα πλαστικού και που στα 5 μετρα αλλαζαν 15 φορες κατευθυνση…και να κυλιεμαι στα πλακάκια μεχρι το βραδυ κανοντας τον τερματοφυλακα του Ολυμπιακού και οδηγοντας την μανα μου στην παρανοια….Ο πατερας μου πηγαινε γηπεδο συχνα πυκνα αλλα ηταν του στίβου πιο πολύ,εριχνε δισκο στα νιατα του. Η μάνα μου ηταν από γαυρικη οικογενεια. Ενας θειος μου μακρινος, 2ος ξαδελφος της μανας μου επαιζε και στον Ολυμπιακο. Ηλία Υφαντή τον λένε.

Τα 2 πρωτα πραγματα που θυμαμαι είναι μια Κυριακη βραδυ στημενος μπροστα στην τηλεοραση να περιμενω να αρχισει η Αθλητικη Κυριακη αλλα αντ΄αυτής να εχει εμφανιστει ένα κουαρτετο με βιολια που παιζει και παιζει και παιζει ατελειωτα μια απιστευτα λυπητερη μουσικη. Αυτή η εικονα με το κουαρτετο αυτό μου εχει καρφωθει στο μυαλο σαν μια παλια φωτογραφια. «Πατέρα, γιατι δεν εχει Αθλητική Κυριακή?». Πώς να πεις σε ένα παιδακι 10χρονων που ειχε το πρωι ματωσει τα γονατα από τις βουτιες και ειχε λιωσει πανω στο ραδιοφωνο το απογευμα ότι είναι ημερα πένθους?

Το δευτερο είναι ένα Κυριακατικο μεσημερι, ολη η οικογενεια στο τραπεζι, σαν διαφημιση εποχης….αδελφια, μανα, πατερας, ξαδελφια, θειοι…. «Φαε το φαι σου, μην παιζεις! Αντε, τελειωνε , θα παμε στο Καραισκακη σήμερα». Κοκκάλωσα. Καταπια την σπανακοπιτα όπως καταπινε ο Πολντο τα χαμπουργκερ….2-0 τον ΠΑΣ. Αναστοπουλος και τα 2. Μαγευτηκα, αυτό ηταν.

Life changing event….

stefanos

23-12-2013, 13:01

μαγεύτηκα οταν πρωτοείδα την ερυθρόλευκη φανελα απο την τηλεοραση,πορωθηκα οταν ειδα τον Ντεταρι(κ αυτογραφο παρακαλω)στη Λιβαδεια σε ενα εξαιρετικο τοτε παιχνίδι(3-4 το σκορ)και ατσαλώθηκα οταν τα σχολικα μου χρόνια (1996 τελειωσα το λυκειο)συνέπεσαν με τα ''πέτρινα''...

ΤΑΚ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

23-12-2013, 14:21

Κυριες/Κύριοι

είναι ΕΥΛΟΓΙΑ να είσαι Ολυμπιακός. Θεία Χάρις, Γκοντ Μπλες.
συγκινητικά όσα έχουν γραφτεί. αυτή η γέφυρα πίσω από την 7 τα κυριακάτικα μεσημέρια να πηγαίνουμε για φαγητό προς παραλία και να ακούω το κλασσικό, ένα μεσημέρι θα σε πάρω να πάμε γήπεδο από τον πατέρα μου. είχα κόψει φλέβα όταν σε γλέντι από βάπτιση ενός 2ου ξαδέλφου ρωτώντας τη μητέρα μου που είναι ο πατέρας μου έλαβα την απάντηση "στο γήπεδο με τα παιδιά" (τους 2 μεγαλύτερους). ΦΑΣΙΣΜΟΣ-ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
Τελικά το βάπτισμα το έκανε ο αδελφός μου ο μεγάλος. 2 κολλητά παιχνίδια σε 5 μέρες. Σάββατο κι ευρωπαϊκό Τετάρτη και τα επόμενα ένα χρόνο μετά ήταν μπάσκετ.
δε θυμάμαι πως έγινα (δε νομίζω να είχα άλλη επιλογή...), ίσως τα κοκκινόασπρα πλεκτά κασκόλ της γιαγιάς μου, τα αδέλφια μου, η κουβέντα για τον Ολυμπιακό γενικά στο σπίτι, θυμάμαι ότι πέρασα συμπληγάδες και έχω κάνει την εξής ερώτηση στο μεγάλο αδελφό μου (που μου χτυπάει ακόμα 25-27 χρόνια μετά)

να είμαι και λίγο παναθηναΪκός;

μάλλον μετά τον τελικό του '88 έγινε αυτή η ερώτηση.
σημαντική παραμένει η δήλωση κάπου το 88-89, ότι "θα παντρευτώ τον κοσκωτά γιατί έχει πολλά λεφτά κι έχει τον Ολυμπιακό"

DirtySniper

23-12-2013, 15:02

Δεν ξερω πως έγινα Ολυμπιακος
θυμαμαι ομως τη πρωτη μου φορα στο γηπεδο
1η κοπάνα στο Γυμνάσιο
Πέμπτη απόγευμα
Ολυμπιακός Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ
αυτο

καθαρος χουπης

ατό

redglove

23-12-2013, 17:06

Μικρός ήμουνα ΑΕΚ, με είχε κάνει ο αδερφός της μάνας μου ο οποίος ήταν από τους νεαρότερους θείους μου, τον πήγαινα πολύ και με είχε σαν παιδί του (στην βάφτισή μου αντί να φωνάζω μαμά ή μπαμπά φώναζα αυτόν). Ο πατέρας μου φυσικά δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι και, μάλλον εύκολα, με άλλαξε. Αλλά δεν νομίζω ότι υπήρξε στιγμή που είπα "τώρα είμαι Ολυμπιακός", απλά έγινε.

Οι στιγμές που θυμάμαι να με δένουν με τον Θρύλο είναι 2-3:

- Όταν, στις πρώτες χρονιές του Μπάγεβιτς, η ΠΕΦΟ Κέρκυρας έφερε την ομάδα στο νησί για ένα φιλικό. Μου'χει μείνει έντονα το συναίσθημα της προσμονής να δω τους ανθρώπους από τόσο κοντά, δεν παίζανε γιοτούμπια και ονλάην στρημ και τέτοιες ιστορίες τότε και όλα ήταν πιο ρομαντικά και πιο έντονα ως εμπειρίες κάθε φορά που συνέβαιναν.

- Όταν αποκλειστήκαμε από την Γιουβέντους, γαμιόλη Κόντε το πλήρωσες στην μοίρα φέτος αλλά σ'εμάς χρωστάς ακόμα. Θυμάμαι μάλιστα τον πατέρα μου να λέει στην αρχή του ημιχρόνου ότι θα μας βοηθήσει ο αέρας και να του λέω "όχι ρε μπαμπά, από την άλλη φυσάει" αλλά να επιμένει. Γαμιόλη Κόντε δεν έχεις ξεπληρώσει ακόμη, να το ξέρεις.

- Όταν πήραμε το ευρωπαϊκό με τον Ρίβερς και αδιάφορος είπα στον πατέρα μου "τί, αυτό ήταν;" για να μου πει "Ολυμπιακός είσαι, πρέπει να τα συνηθίσεις αυτά".

- Όταν γύριζα από ημερήσια εκδρομή και ο πατέρας μου, μηδενική επαφή επαφή με το μπάσκετ γενικότερα, ήταν σκυλιασμένος στο αυτοκινήτο. "Τί έγινε ρε μπαμπά;" "Τους παίζει ο Τόμιτς μόνος του και τους διαιτητές και όλους". Σ'εκείνο το ματς έγινα "μπασκετικός".

- Όταν πήγα στο μνημείο της Θύρας 7 και μετά για πρώτη φορά ΣΕΦ. Αν ποτέ ασχοληθώ με συνδεσμιακά το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να οργανώσω ετήσιες εκδρομές στον Πειραιά για να πάει ο κόσμος στο μουσείο και στα γήπεδα, σωστά. Άλλο η τηλεόραση, άλλο τα ιντερνέτια, άλλο να'σαι εκεί.

king kill bill

29-07-2018, 23:13

Πάντα έλεγα ότι δεν γεννήθηκα Ολυμπιακός αλλά γεννήθηκα για να γίνω Ολυμπιακός... (ακολουθεί long story για όποιον έχει κουράγιο).
Όντας μέλος μονογονεικής οικογένειας (ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρός), η οποία αποτελούνταν από γυναίκες (δλδ τις αδελφές μου, τη γιαγιά και τη μητέρα μου), συζητήσεις για αθλητικά και ομάδες ηταν out of the question μεγαλώνοντας.
Ένας θείος μου, ο οποίος έμενε στο κάτω διαμέρισμα, ήταν ΠΑΟΚ και έτσι δήλωνα και γω ΠΑΟΚ (από μιμητισμό κυρίως) αλλά κάτι δεν μου πήγαινε καλά.
Δεν μου άρεσαν τα χρώματα του (μαύρο, μου θύμιζε την μάνα μου που φόραγε μαύρα συνέχεια λόγω πένθους, δεκαετία 80 γαρ) και αυτή την ομάδα την ένιωθα πολύ μακρυά, σαν να άνηκε σε άλλη χώρα (no pun intended σοβαρά).
Ένα καλοκαιρινό σαββατοκύριακο, πήγαμε να το περάσουμε σε ένα άλλο θείο μου, με τον οποίο δεν είχαμε πολλές κοινωνικές επαφές γιατί έμενε μακρυά.
Ο συγκεκριμένος ήταν πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος είχε φτάσει να παίζει σε επίπεδο Α΄ Εθνικής (όχι στις μεγάλες ομάδες) και σε όλες τις μικρές εθνικές, ελπίδων, νέων, β΄ εθνική ομάδα, όπως στο καλό λέγονταν τότε τεσπα.
Δεν έπαιξε ποτέ στην Εθνική ή σε μεγάλη ομάδα, για πολιτικούς λόγους όπως έλεγε (μιλάμε για 1968), απογοητέυτηκε και σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία και γενικά απέφευγε τέτοιες συζητήσεις. Ολυμπιακός αυτός πάντως.
Αnyway, θυμάμαι ότι εκείνη την Κυριακή έβρεξε πολύ. Ξαφνική νεροποντή. Εγώ ήμουν στην αλάνα και σαν μικρό και χαζό παιδί, συνέχιζα να παίζω μέσα στη βροχή. Όταν επέστρεψα σπίτι του, ήμουν μούσκεμα, έπρεπε να αλλάξω ρούχα. Και εγένετο το θαύμα...
Μου έδωσαν μία ερυθρόλευκη με ένα κόκκινο σορτσάκι να φορέσω, αυτό ήταν λοιπόν, θυμάστε την ταινία Τσάπλιν με τον Robert Downey Jr., ο οποίος μπήκε στο βεστιάριο για να διαλέξει ρούχα και μόλις είδε το καπέλο και το μπαστούνι, άστραψαν τα μάτια του;
Αυτό έπαθα και γω, λαμπίρισαν τα μάτια μου. Έξι χρονών έγινα Ολυμπιακός. Σε όλα τα αθλήματα και για πάντα...

dora7

29-07-2018, 23:23

το να εισαι Ολυμπιακος ειναι τιμη και προνομιο για μια καστα εκλεκτων, οι υπολοιποι απλα δεν μπορουν να το χωνεψουν αυτο...

Άγιος Πέτρος

29-07-2018, 23:54

King kill Bill δυνατή ιστορία

duda-agelopouloi-v-span

30-07-2018, 00:27

Εγώ έγινα Ολυμπιακός στα 2 μου χρόνια μετά από ενδελεχή μελέτη των ιστοριών όλων των ομάδων, ώστε να βρω αυτό που με εξέφραζε.

Δεν ειχα ιδέα για το τοπικ
Γυρνα ρεεεεε

Δυνατη ιστορια οντως ο κινγκ

Radiculus

30-07-2018, 01:10

Όταν όλοι στην οικογένεια είναι Ολυμπιακοί (πλην του πατέρα μου) και όταν στο μαιευτήριο σκάει ο νονός με τεράστια σημαία του Ολυμπιακού δεν έχεις και πολλές επιλογές :D

mixalis

30-07-2018, 02:35

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι Ολυμπιακός. Ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται ο κυρ Παναγιώτης, μου έδωσε τις σωστές βάσεις από μικρή ηλικία. Τη δεκαετία του '80 για 3 χρόνια έμενα στην Αίγινα, καθότι σωφρονιστικός υπάλληλος ο πατέρας, τον είχαν στείλει με μετάθεση. Η τέταρτη μετάθεση μέσα σε 4 χρόνια, εξαιτίας των δεξιών καταβολών του αλλά και εξαιτίας ότι κατηγορήθηκε πως έσκισε την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ". Όταν ρωτήθηκε από την επιτροπή γιατί το έπραξε αυτό απάντησε πως είχε τελειώσει το χαρτί στην τουαλέτα. Αν δεν έκλειναν οι δικαστικές φυλακές από εκεί θα έπαιρνε τη σύνταξή του. Μου είχε αγοράσει μια ερυθρόλευκη στολή με κόκκινο σορτσάκι με την οποία με είχε βγάλει φωτογραφία με την στράτα. Προσπαθώ να την βρώ, για του λόγου το αληθές.

DESO

30-07-2018, 11:43

Όταν ο πατέρας είναι φανατικός με μια ομάδα μέχρι το μεδούλι, το τι ομάδα θα γίνει ο γιος εξαρτάται από το πόσο αντιδραστικός είναι. Άπειρες οι περιπτώσεις άρρωστων πατεράδων που είδαν τον γιο να βάφεται στα χρώματα των απέναντι.

Εγώ ήμουν το "καλό παιδί" οπότε ακολούθησα τα χνάρια του πατέρα (να ναι καλά εκεί που βρίσκεται), βέβαια ο πατέρας προτιμούσε να βλέπει Τσιαντάκη και Τσαλουχίδη ενώ εγώ ένα τύπο που τον λέγαν Πάσπαλι και κάτι μαύρους που παίζανε μαζί του, κάπου εκεί είχαμε λίγες αντιδράσεις αλλά ένεκα του καλού τις ομάδας (και της οικογένειας) έγιναν αμοιβαίες υποχωρήσεις και μοιραζόμασταν την τηλεόραση!
Ο δικός μου ο γιος πάντως πρώτα έμαθε να λέει "Όλυμπιακός" και μετά άλλες βασικές λέξεις της καθημερινότητας, μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο!

dora7

30-07-2018, 11:45

Κάθε ερυθρόλευκη ιστορία είναι μια υπέροχη ιστορία!

Σας έχω σκίσει στα τσιτατα πίνοντας μπυρες στην παραλια[emoji42][emoji847]

Sent from my iPhone using Tapatalk

BabisKyr

30-07-2018, 11:51

Έγινα Ολυμπιακός στους τελικούς με τον ΠΑΟΚ το 1991-1992, την 1η χρονιά της αναγέννησης του Θρύλου μας. 6 χρονών, καθαρά μπασκετικός.

Λίγους μήνες μετά η πρόκριση στους ομίλους σε νοκ-άουτ με Ολύμπια Λιουμπλιάνας και το γκολ του Βαϊτση στο Μονακό σφράγισαν αυτή τη μούρλα που θα την κουβαλάω για πάντα.

Villagkouras

30-07-2018, 15:58

Εγώ δεν είχα πολλές επιλογές στην ζωή μου. Απλά μια φορά που με ρώτησαν στα 5-6 μου τι ομάδα είμαι και είπα Παναθηναϊκός για να την σπάσω στον συγχωρεμένο πατέρα μου που ήταν δίπλα, τον βλέπω με το πιο σοβαρό του ύφος να μου λέει: "Σήμερα θα σου μαζέψω τα πράγματα και αύριο φεύγεις από το σπίτι".

30 χρόνια μετά και μπροστά στην προοπτική να κάνω κι εγώ παιδί, προσυπογράφω την μέθοδό του.

Francois Dillinger

30-07-2018, 16:29

Εγώ δε θυμάμαι πως έγινα Ολυμπιακός. Απλώς έγινα. Και δεν αμφιταλαντευτηκα ποτέ. Θυμάμαι πάντως πως έκανα τον -τώρα 16χρονο- τότε 4χρόνο αδερφό μου Ολυμπιακό.

Πρίν καν μάθει να αρθρώνει προτάσεις ήξερε απ έξω την εντεκάδα μας επί Σολιντ (πρώτη χρονιά, με τουρε, ριμπο κλπ) και επίσης είχε μάθει να λέει πως "τη ρεαλ θα τη γαμησουμε" ενόψει της αναμέτρησης μας στο τσ.Λ. τότε. Επίσης μια φορά που ένας φίλος μου επιχείρησε να τον κάνει ΑΕΚ εφαρμοσα συμπεριφοριστική μέθοδο αλά σκύλος του παβλοφ μέχρι να φύγει από μέσα του ο ιός και να μάθει να απαντάει σωστά:

-Τι είναι η ΑΕΚ?
-Πουτανα
-Ποιος γαμαει την ΑΕΚ?
-Ο Ολυμπιακός

Στάλθηκε από το HUAWEI CUN-L01 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

rednorth7

30-07-2018, 16:41

Γιαννιώτης μεγαλωμένος Θεσσαλονίκη από μικρή ηλικία, ο πατέρας μάλλον έκανε σωστά τη δουλειά του. Άλλαξα αρκετά σχολεία(Θεσσαλονίκη και Κιλκίς) μικρός λόγω δασκάλας μητέρας. Όταν περνάς τόσα χρόνια και δε σε αλλάζει ούτε η παρέα ή το σχολικό κλίμα/μάζα τότε τι να φοβηθεις;

Δυστυχώς λόγω δύσκολης εργασίας πατέρα άργησε η ευκαιρία να νιώσω ατμόσφαιρα Ολυμπιακού γηπέδου από κοντά. Αλλά έχουμε χρόνια να το αναπληρώσουμε.

Πρώτη φανέλα Τζιοβάνι απομίμηση από τοπικό μαγαζί αθλητικών Ούμπρο με μαύρες λεπτομέρειες στα τελειώματα των μανικιων. Αρρώστια αυτή η ομάδα.

trust in who we are

30-07-2018, 16:47

πρώτη φανέλα και εγώ τζιοβάνι από πανηγύρι. Ακόμα την έχω φυσικά και σκέφτομαι να την κορνιζάρω.

Francois Dillinger

30-07-2018, 17:01

Γατακια.

Πρώτη φανέλα Γιαννακης Οκκας.

Στάλθηκε από το HUAWEI CUN-L01 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

dio

30-07-2018, 17:07

Με πήγε ο πατέρας μου με τον νονό μου στο ΣΕΦ, όταν ήμουν 7-8 χρονών. Δε χρειαζόταν κάτι άλλο. Ευτυχώς υποστήριζαν τη σωστή ομάδα, με πήγαν στο σωστό γήπεδο, και με καθοδήγησαν σωστά. Μετά όλα πήραν το δρόμο τους.

Lucifer_7

30-07-2018, 17:11

Έγινα Ολυμπιακός γιατί δεν θα μπορούσα να γίνω κάτι άλλο.

waxmaster_c

30-07-2018, 23:04

Έγινα Ολυμπιακός γιατί παρά ήταν βαρετό το να είσαι ΑΕΚ.

dora7

30-07-2018, 23:06

Έγινα Ολυμπιακός γιατί παρά ήταν βαρετό το να είσαι ΑΕΚ.

δλδ wax απο κει ξεκινησες βαρεθηκες και ηρθες?

king kill bill

30-07-2018, 23:19

Έγινα Ολυμπιακός γιατί παρά ήταν βαρετό το να είσαι ΑΕΚ.

"Γιατί είναι διαφοβαρετό το να είσαι ΑΕΚ"

DirtySniper

31-07-2018, 00:40

Έγινα Ολυμπιακός γιατί παρά ήταν βαρετό το να είσαι ΑΕΚ.

Ντενβερ Ναγκετς γιατι εγινες;
Απειλησε καποιος τη ζωη σου;

DirtySniper

31-07-2018, 00:41

Πρωτη φανελα Γρηγορης Γεωργατος

waxmaster_c

31-07-2018, 01:04

Έγινα Ολυμπιακός γιατί παρά ήταν βαρετό το να είσαι ΑΕΚ.

δλδ wax απο κει ξεκινησες βαρεθηκες και ηρθες?

Κάπως έτσι.

Ντενβερ Ναγκετς γιατι εγινες;
Απειλησε καποιος τη ζωη σου;

Γιατί είναι η καλύτερη ομάδα ever.

Και είδα έναν αγώνα με τους Lakers το 01/02 και σαν φυσιολογικός άνθρωπος διάλεξα τους Nuggets.

mixalis

02-09-2018, 17:39