στην τεσσαρα της λεωφορου (τοτε που το εσκαγα απο το σπιτι, χιχιχι) εχουμε φτασει εξω απο το γηπεδο και αρχιζουμε να μπαινουμε μεσα.
απο τα γυρω σπιτια μας βριζουν (μονο απο τους πανω οροφους ομως) και καποιο πουτανοπαιδο μας πεταει μια πλαστικη γλαστρα (ακουσα τον θορυβο και την ειδα λιγο αργοτερα). οι μπατσοι φυσικα δεν εκαναν τιποτα. αρχιζουμε βεβαια (κακως) να πεταμε οτι βρισκουμε προς την πολυκατοικια.
οποτε λεει ενας το κορυφαιο. "καριολη βαζελε, τα κλειδια μου ειναι πλεον στο σαλονι σου, πες στη μανα σου να μου τα φερει το βραδυ" χαχαχαχαχαχαχαχα!!!
εχουν ανεβει πριν αρκετα χρονια καποιοι φιλοι τουμπα. κερδιζουμε και πανε για καφε αλλα ο ενας δεν εχει κρυψει καλα το κασκολ του και τους παιρνουν χαμπαρι. οποτε αρχιζουν και τρεχουν στην παραλια και τελικα καταφερνουν να κρυφτουν. μετα απο λιγο ακουνε φωνες και βγαινουν να κοιταξουν. οι καμμενοι οι μπαοκτζιδες ειχαν πιασει κατι ασχετους (δικους τους απο οτι καταλαβαν οι φιλοι μου απο τις φωνες), οποτε οι δικοι μας γλυτωσαν. το αστειο ειναι που μου ελεγαν "γαμησε τα θεμο, σκεφτηκαμε να πεσουμε στη θαλασσα αλλα οταν πλησιασαμε μυριζαν τα σκατα. καλυτερα ξυλο σκεφτηκαμε παρα να μεταλλαχτουμε απο τη βρωμα".
στο οακα με τον βαζελο (0-2). τελειωνει το ματς και δεν μπορεσα να κρατηθω (ημουν στους επισημους γιατι δεν ειχαμε φιλαθλους). σηκωνεται λοιπον ενας και αρχιζει να με βριζει. για κακη του τυχη διπλα του ηταν αλλος ενας γαυρος (ενα νταμαρι, κτηνος). πρεπει ακομα καθε κυριακη να βρισκονται για να του τις βρεχει του λαγου...
|