Κουφόβουνο έκανε ο ξάδερφός μου, μια εσσο πριν από μένα. Όταν πήγα διδυμότειχο καταφέραμε να πιούμε μια μπύρα μετά από 2 βδομάδες
Η Πλάτη είναι ένα γραφικό χωριό, 10 χιλιόμετρα έξω από τη Βουλγαρία, κοντά στο τριεθνές (ή με φωνή Σκουντή "τριπουάν"). Γραφικό λέγοντας, εννοώ παλιές αντλίες βενζίνης να διακοσμούν τις αυλές, παγκάκια δεμένα με αλυσίδα στα κάγκελα, ένα ιντερνε καφέ - μπιλιαρδάδικο, ένα κωλόμπαρο, μια πιτσαρία κι ένα σουβλατζίδικο.
Το σουβλατζίδικο το είχαν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Ερχόταν ο παππούς, άφηνε χαρτί στυλό και ένα τραπεζομάντηλο πάνω στο τραπέζι κι έφευγε. Εσύ έγραφες τι θα παραγγείλεις. Εννοείται ο παππούς ήταν πολύ μεγάλος για να κάνει τον σερβιτόρο οπότε όλα ήταν σελφ σέρβις
Η πιτσαρία ήταν μάλλον κάποιο λάθος του μάτριξ. Είχε βάις μπύρα (και σωστά ποτήρια), καλοψημένες πίτσες, σερβιτόρα, καθαρά ποτήρια. Μπορεί και να ήταν στη φαντασία μου και να μην υπήρξε ποτέ.
Το ιντερνε καφε το είχε ένας τυπάς ο οποίος μας υποδέχτηκε ως εξής: καινούρια φουρνιά στο χωριό, σκάμε μύτη 10 άτομα και ξεκινάμε τις παραγγελίες. Φρέντο εσπρέσσο μέτριο, ένα φυσικό χυμό, ένα παγωμέν....
Διακόπτει ο ιδιοκτήτης και μας λέει: Παιδιά, φρεντοτσίνο, παπαροτσίνο και τέτοιες μαλακίες δεν έχει εδώ. Θα πάρετε φραπέ, κοκακόλα ή μπύρα. Αλλά είχε μεγάλη τηλεόραση κι έπαιζε ταινίες οπότε όλα κομπλέ είδα το fast and furious στο Ρίο καμιά 10ριά φορές
Το κωλόμπαρο ήταν μια όαση στην ψυχή μας
Η μονάδα περνούσε ταξιαρχική το Σεπτέμβρη η οποία θα συνοδευόταν με άσκηση νατοϊκών προδιαγραφών. Καινούρια μονάδα, ήθελε να κάνει εντύπωση, μόνοι μαύροι σε μια Μ/Κ ΤΠ. Κάθε εξάμηνο έπαιρνε 20 φαντάρους από τις γύρω μαύρες μονάδες και για να βγει η σαιζόν. Μόνο που εμείς ήμασταν οι τελευταίοι, η επόμενοι ήρθαν από αυλώνα. 2 σειρές μετά από μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ήρθαν Ιούνιο, μια βδομάδα προσαρμογή κι ένας μήνας εκπαίδευση. Στο μεσοδιάστημα εμείς απολυόμασταν 16 Αυγουστου και 23 Ιουλίου μέσα στο άρμα κηνυγούσαμε τούρκους. Για όποιον αναρωτιέται όχι, ένα μεταλικό όχημα 42 τόνων μέσα στο κατακαλόκαιρο δεν είχε αιρκοντίσιο
Μόνη παρηγοριά η κυριακή (και το κωλόμπαρο, μην ξεχνιόμαστε) που παίζαμε μπάσκετ με τους εποπ κι έναν γαμάτο αρχιλοχία. Νιώθαμε λίγο σαν το sleepers, στη σκηνή που έπαιζαν ράγκμπι με τους φρουρούς.
|