Ναι, το 2012 είναι ώρα 0 για αυτόν. Και όντως με τη σταθερότητα είναι έτσι όπως τα λές... Παίχτες που μένουν τόσο καιρό σε τέτοιες θέσεις είναι παίχτες που απλά τους λείπει η λεπτομέρεια της λεπτομέρειας για να πάρουν κάποιο Γκραν Σλαμ (και εδώ βέβαια μιλάμε και για προσωπικότητα, καρδιά νικητή, γιατί για να νικήσεις Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς σε έναν ημιτελικό Γκραν Σλαμ από κει ξεκινάς).
Τώρα αυτό που δεν το πάς, η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ελκυστικός χαρακτήρας (και κάνει και κάτι μορφασμούς αντιαισθητικούς σαν τικ), όμως κατά τα άλλα μοιάζει καλό παιδί (παιδί της μαμάς του που το έχει φορτώσει με κόμπλεξ το σπίτι και η χώρα
).
Εγώ το μόνο που πραγματικά δεν πάω είναι τον Μπέρντυχ... Ο Σόντερλινγκ πάλι είναι μαγκάκος αλλά τον πάω (και στο παρακάτω είναι 50-50 το φταίξιμο και έγινε η ιστορία, παρά το ότι ο Ράφα είναι γενικά υπόδειγμα).