[Czar]

Μια χρονιά χωρίς κόσμο στα γήπεδα με την όποια ζημιά συνεπάγεται τους έβαλε στο τριπάκι ότι το μπραντ νέιμ τους είναι πάρα πολύ μεγάλο για να υπολογίζει σοβαρά και να εξαρτάται από τους εγχώριους φανς και να περιορίζεται στο τρέχον μάρκετ πουλ της Ουέφα, χώρια την υποχρέωση πχ. των αγγλικών συλλόγων να διαπραγματεύονται με τους λοιπούς μετόχους της Πρέμιερ για τυχόν αλλαγές που επιζητούν. Το ότι σπάει το μονοπώλιο μιας ομοσπονδίας που χρόνια τώρα και ενίοτε ξεδιάντρωπα αγνοεί την ισοπέδωση της ισονομίας του αθλήματος από ανεξέλεγκτους ξεπλένηδες απολυταρχικών καθεστώτων δεν καθιστά το νέο φρούτο λιγότερο σάπιο, απλώς αποδεικνύει πόσο σαθρό είναι το κατασκεύασμα που λέγεται μοντέρνο ποδόσφαιρο και πόσο γελοία είναι η όποια οικοιοποίηση και επίκληση του λαϊκού/ρομαντικού συναισθήματος των "λέγκασι φανς", για να μην πιάσουμε καν τις ανθρωπιστικές κορώνες - εδώ καλά καλά δεν μπορούν(;) να αποκλείσουν τον ρατσισμό από το άθλημα.


Φυσικά λίγοι μιλάνε κοντραριστά όταν ευνοούνται, είτε μιλάμε για κλειστές λίγκες είτε για πετροδόλλαρα. Το να γίνει ομάδα πρωταθλήματος αναλόγου μεγέθους τοπικού Άνω Κρεμαστών μέλος μιας τέτοιας λίγκας αυτομάτως αλλάζει ριζικά το πρεστίζ, το μπάτζετ, και την ελκυστικότητά της ως όνομα και προορισμός. Το αν η γλυκιά χλίδα ετούτη συνάδει με τον Ολυμπιακό είναι κάτι που εύκολα απαντάται θεωρητικά, δύσκολα πρακτικά. Συγκρίσεις με τη μπελ επόκ του μπάσκετ δεν υφίστανται καν, μιλάμε για φανταστικομύρια.

Επίσης σε πρακτικό επίπεδο η μόνη διαφορά που έχει η ιμιτασιόν Σούπερ Λιγκ με το Τσουλού σε βάθος πενταετίας και με την εφαρμογή της τρέχουσας αναδιάρθρωσης των διοργανώσεων είναι η μέθοδος με την οποία θα παίζει προκριματικά η πλέμπα των λοιπών πρωταθλημάτων, πιθανώς και αναλόγως των συντελεστών της εγχώριας λίγκας απ' όπου προέρχονται. Η αποκλειστικότητα ήταν πάντοτε ο στόχος αμφότερων, οι επαναστάται είναι απλώς ξεκάθαροι στο ότι δεν χρειάζεται να επικαλεστούν καμία αρχή για να δικαιολογήσουν το εταιρικό τους μοντέλο.