Κινηματογράφος

[Darkling]

Εντελως διαφορετικο ναι. Γενικα εντυπωσιακη μεθοδος κινηματογραφισης, εχει ξαναγινει μεν, εν τουτοις ο τροπος που αλλαζουν τα τοπια απ το ενα "ειδος" στο αλλο, σε βαζει εντελως μεσα.
το σεναριο ενταξει, δεν εχει κατι πρωτοποριακο καθως επισης απουσιαζουν και οι σκηνες μαχης που εκαναν τον 1ο ΠΠ αυτο το σφαγειο περα απ τα ορια της τρελας αλλα το βλεπεις ως ενα ταξιδι σε οσα περασαν αυτοι οι ανθρωποι και που αντικειμενικα κανεις δεν ειχε ξαναπερασει ως τοτε.

[Dude]

Καλογυρισμένο, λιτό (για θετικό το λέω), αλλά χωρίς καμιά ιδιαίτερη γραφή ή χαρακτήρες το "1917".. ταινία του 7-7,5 για μένα, όπως και η "Δουνκέρκη". Βλέπεις ένα "Paths Of Glory" και συνειδητοποιείς τη διαφορά μεταξύ μιας μεγάλης ταινίας του είδους και αυτών των δύο. Γενικώς το "1917" μου άφησε την εντύπωση μιας καλοφτιαγμένης "εργασίας" ενός καλού μαθητή (Σαμ Μέντες), βασισμένη στην κληρονομιά των "Paths Of Glory" και "Gallipoli". Κάτι αντίστοιχο με το "Joker" που έμοιαζε με μελέτη πάνω στον "Ταξιτζή" και τον "Βασιλιά της Κωμωδίας".. με τη διαφορά ότι το "Joker" έκρυβε τις όποιες αδυναμίες του σαν φιλμ κάτω από την ερμηνειάρα του Φοίνιξ (που είναι πραγματικά σπουδαίος και έχει δώσει ακόμα δυνατότερες ερμηνείες στο παρελθόν) και το γεγονός ότι θεματικά με τον ένα ή άλλο τρόπο είναι επίκαιρο. Το "1917" αντιθέτως ιδιαίτερα επίκαιρο δεν το λες, ούτε και πρωτότυπο (δεν είναι "Γιος του Σαούλ" ή "Αποκάλυψη Τώρα" ή "Λεπτή Κόκκινη Γραμμή" κλπ). Είναι σίγουρα πολύ καλοφτιαγμένο αισθητικά (Ντήκινς έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για αυτό), χωρίς όμως αυτό να είναι αρκετό για να θεωρείται σε 5 χρόνια από τώρα σαν μια νέα κλασική ταινία του είδους, όπως π.χ. λογίζεται "Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν". Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά τουλάχιστον για μένα δεν είναι αυτής της αξίας.

Μόλις είδα το "Uncut Gems"... Λάνθιμος τα είπε σωστά. Πολλή δύναμη και χαρακτήρα η ταινία... και κάποια στιγμή προς το τέλος νιώθεις την καρδούλα σου να χτυπάει όπως του πρωταγωνιστή. Δεν πετυχαίνουν πολλές ταινίες αυτό το πράγμα. Cult favorite με τη μία.

[OneOfTheSmurfs]

Originally Posted by Dude

Λάνθιμος τα είπε σωστά.

Ενα αποσπασμα απο τον Λανθιμο του 2016 οπου ανεφερε στο ακυρο μια συζητηση που ειχε με τον Josh Safdie για το Macbeth. Πριν καν βγαλουν το Good Time και γινουν "διασημοι" τα αδερφια. Γενικα εχουν τεραστιο ρισπεκτ και ειχαν ονομα στο industry εδω και πολυ καιρο απο οσο εχω διαβασει, πριν τους μαθουν οι περισσοτεροι μας.

ΕΙναι απο τους δημιουργους που βγαζουν πολυ συγκεκριμενο παθος στις ταινιες τους, πολυ σπανιο να πετυχενεις τετοιους σκηνοθετες. Κι εδω ενα μεγαλο αρθρο του newyorker που αξιζει να διαβασει κανεις. Δυο συνεντευξεις τους να δει καποιος και κανει μπαμ το ποσο λατρευουν τον κινηματογραφο. Το ημι-βιογραφικο Go Get Some Rosemary (το πρωτο feature που καναν ως duo) δειχνει και το πως εμπνευστηκαν να μπουν σε αυτον τον κοσμο απο πολυ μικροι.

[OneOfTheSmurfs]

Πεθανε ο Kirk Douglas, στα 103.

Τεραστιος.

[Dude]

Έμβλημα, όχι αστεία. Όταν ακούει κάποιος το όνομά του στους περισσότερους πάει το μυαλό πρώτα στον "Σπάρτακο" ή στο ότι είναι μπαμπάς του Μάικλ (λογικά και τα δύο, ειδικά το πρώτο), αλλά προσωπικά θεωρώ δύο από τις ταινίες που πρωταγωνίστησε ως δύο από τις σπουδαιότερες στιγμές της ιστορίας του αμερικανικού σινεμά... "Ace In The Hole" του Billy Wilder και "Paths Of Glory" (και πάλι του Kubrick, όπως και ο "Σπάρτακος").

[king kill bill]

O διαχρονικότερος μονόλογος στην ιστορία του Σινεμά:

[OneOfTheSmurfs]

Αλλοι δυνατοι μονολογοι:










Αλλα δυσκολα κατι ακουμπαει το The Great Dictator.

[Buendia]

Επί της ευκαιρίας που έδωσαν king kill bill και OneOfTheSmurfs, να προσθέσω απλώς την καταπληκτική «διασκευή» (αν είναι δόκιμος ο όρος) στο μονόλογο του Πίτερ Φιντς από το Network που έκαναν οι Maybeshewill:



και το Iron Sky του Πάολο Νουτίνι που ενσωματώνει το μονόλογο του Τσάπλιν:

[Dude]

Πρέπει να κάτσω να σκεφτώ για να θυμηθώ.. αλλά με τη μία έρχονται οι 2 παρακάτω στο μυαλό.. να πω την αλήθεια βέβαια πολλούς από αυτούς τους μονόλογους που έχουν αναφερθεί δεν θα πρότεινα σε κάποιον να τους δει αν δεν έχει δει την εκάστοτε ταινία.

Κι εδώ Amy Adams.. το ξεκίνημα.

[Red Unity]

Μιας που λέτε για μονολόγους (και διασκευές), εδώ μια "μελοποίηση" από τον Blakaut του μονολόγου του Τάκη Μόσχου από την ταινία "Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται".