Κινηματογράφος - Page 183

Dude · 22-10-2015

Darkling · 22-10-2015

Μονο απο Τιμ Μπαρτον. και οκ, ο Χιθ Λετζερ.

Άγιος Πέτρος · 22-10-2015

Μόνο Adam West. Να τρέχει με τη βόμβα και να κλωτσάει καρχαρίες

true story

Darkling · 22-10-2015

αχαχαχχχαχ

Άγιος Πέτρος · 22-10-2015

Dude · 23-10-2015

Παίζει για όλα τα παρακάτω να έχει γίνει κουβέντα ή απλή αναφορά στο παρελθόν, αλλά μιας που τα είδα τελευταίο καιρό όλα, τα παραθέτω σαν προτάσεις.

Leviathan (2014): Είχαμε κάνει ενδελεχή κουβέντα για την "Επιστροφή", που είναι σοβαρό δείγμα για το πόσο δυνατός σκηνοθέτης είναι ο Zvyagintsev. Το "Λεβιάθαν" είχα την τύχη να το δω πριν λίγες μέρες στο σινεμά (προβολή λέσχης σε μεγάλη αίθουσα της πόλης), οπότε απήλαυσα ακόμα περισσότερο ήχο και τοπία. Συνολικά η κοινωνική σάτιρα της ταινίας με τράβηξε μπορώ να πω περισσότερο από το όλο δράμα της υπόθεσης, αλλά γενικά όλες οι ερμηνείες στην ταινία ήταν εκπληκτικές, και η όλη ιδέα μεγαλόπνοη και τέλεια εκτελεσμένη.

Hoop Dreams (1994): Εδώ είχε γίνει παλιότερα χρόνια αναφορά αν θυμάμαι καλά, και πώς να μην γίνει αφού είμαστε μπασκετικό φόρουμ. Ό,τι και να πω για την ταινία είναι λίγο. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι ίσως η πιο ακριβής απεικόνιση του αμερικάνικου συστήματος και τρόπου ζωής (δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, αρκεί κανείς να δει το the real thing)... αυτό, σε συνδυασμό με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε, καθώς ξεκίνησε σαν ένα 30λεπτο πρότζεκτ σχετικό με το street basketball, και έγινε on the go μια πενταετής παραγωγή που ακολούθησε τη ζωή των 2 αθλητών και όσων ενεπλάκησαν μαζί τους, το καθιστούν έναν πραγματικό κινηματογραφικό σταθμό. Κάτι σαν ένα μη προσχεδιασμένο "Boyhood" (κάνω τον παραλληλισμό λόγω των πολλών χρόνων γυρισμάτων) το οποίο η ίδια η ζωή αποφάσισε να αφήσει σαν κειμήλιο για τροφή και σκέψη... καθώς όσα συνέβησαν στο διάστημα το γυρισμάτων, ούτε στα πιο τρελά όνειρα των δημιουργών θα μπορούσαν να είχαν σχεδιαστεί σαν εξέλιξη.

About Elly (2009): Ο Farhadi είναι απλά κολοσσός του παγκόσμιου σινεμά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ'αυτού. Ο τρόπος δραματοποίησης των απλών ιστοριών του είναι μοναδικός, και με ό,τι καταπιάνεται θεματολογικά ο πούστης αφήνει πίσω αριστουργήματα. Δεν έχω δει άλλον filmmaker να καταφέρνει να σε κάνει να συμπάσχεις τόσο ενεργά σε μια δραματική κατάσταση, χωρίς να ακολουθεί καθόλου το δρόμο της ενόχλησης (θυμηθείτε "A Separation"). Σε ό,τι έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη ταινία βέβαια, έχουμε εξαιρετικό πάντρεμα δράματος με suspense, και μια άριστη διαχείριση ενός ensemble cast.

Night And Fog (1955): Άλλο ένα ντοκιμαντέρ σταθμός (είμαι σε φάση και κατέβασα κάμποσα). 10 χρόνια μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Alain Resnais έδωσε μια περιεκτική μισάωρη απεικόνιση του Ολοκαυτώματος. Είναι τέτοιο το θέμα που προσωπικά δεν μου είναι εύκολο να πάρω την απόφαση να παρακολουθήσω το 10ωρο "Shoah" (1985), οπότε αντ'αυτού είπα να δω το 30 χρόνια προγενέστερο έταιρο ιστορικά σημαντικό ντοκιμαντέρ του θέματος. Όσο κι αν και αυτά τα 32 λεπτά περιέχουν αρκετό υλικό που η σκληρότητά του σε στοιχειώνει, προφανώς δεν το μετάνιωσα. Απλά για να μην ξεχνάμε τι έγινε τότε, και τι δεν πρέπει ποτέ να ξαναφήσουμε σαν ανθρωπότητα να συμβεί (όσο προβλεπόμενο και πατερναλιστικό ακούγεται, δεν μου βγαίνει να πω κάτι διαφορετικό).

sfakianos7 · 23-10-2015

Quote:

Originally Posted by Dude

Παίζει για όλα τα παρακάτω να έχει γίνει κουβέντα ή απλή αναφορά στο παρελθόν, αλλά μιας που τα είδα τελευταίο καιρό όλα, τα παραθέτω σαν προτάσεις.

Leviathan (2014): Είχαμε κάνει ενδελεχή κουβέντα για την "Επιστροφή", που είναι σοβαρό δείγμα για το πόσο δυνατός σκηνοθέτης είναι ο Zvyagintsev. Το "Λεβιάθαν" είχα την τύχη να το δω πριν λίγες μέρες στο σινεμά (προβολή λέσχης σε μεγάλη αίθουσα της πόλης), οπότε απήλαυσα ακόμα περισσότερο ήχο και τοπία. Συνολικά η κοινωνική σάτιρα της ταινίας με τράβηξε μπορώ να πω περισσότερο από το όλο δράμα της υπόθεσης, αλλά γενικά όλες οι ερμηνείες στην ταινία ήταν εκπληκτικές, και η όλη ιδέα μεγαλόπνοη και τέλεια εκτελεσμένη.

Hoop Dreams (1994): Εδώ είχε γίνει παλιότερα χρόνια αναφορά αν θυμάμαι καλά, και πώς να μην γίνει αφού είμαστε μπασκετικό φόρουμ. Ό,τι και να πω για την ταινία είναι λίγο. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι ίσως η πιο ακριβής απεικόνιση του αμερικάνικου συστήματος και τρόπου ζωής (δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, αρκεί κανείς να δει το the real thing)... αυτό, σε συνδυασμό με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε, καθώς ξεκίνησε σαν ένα 30λεπτο πρότζεκτ σχετικό με το street basketball, και έγινε on the go μια πενταετής παραγωγή που ακολούθησε τη ζωή των 2 αθλητών και όσων ενεπλάκησαν μαζί τους, το καθιστούν έναν πραγματικό κινηματογραφικό σταθμό. Κάτι σαν ένα μη προσχεδιασμένο "Boyhood" (κάνω τον παραλληλισμό λόγω των πολλών χρόνων γυρισμάτων) το οποίο η ίδια η ζωή αποφάσισε να αφήσει σαν κειμήλιο για τροφή και σκέψη... καθώς όσα συνέβησαν στο διάστημα το γυρισμάτων, ούτε στα πιο τρελά όνειρα των δημιουργών θα μπορούσαν να είχαν σχεδιαστεί σαν εξέλιξη.

About Elly (2009): Ο Farhadi είναι απλά κολοσσός του παγκόσμιου σινεμά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ'αυτού. Ο τρόπος δραματοποίησης των απλών ιστοριών του είναι μοναδικός, και με ό,τι καταπιάνεται θεματολογικά ο πούστης αφήνει πίσω αριστουργήματα. Δεν έχω δει άλλον filmmaker να καταφέρνει να σε κάνει να συμπάσχεις τόσο ενεργά σε μια δραματική κατάσταση, χωρίς να ακολουθεί καθόλου το δρόμο της ενόχλησης (θυμηθείτε "A Separation"). Σε ό,τι έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη ταινία βέβαια, έχουμε εξαιρετικό πάντρεμα δράματος με suspense, και μια άριστη διαχείριστη ενός ensemble cast.

Night And Fog (1955): Άλλο ένα ντοκιμαντέρ σταθμός (είμαι σε φάση και κατέβασα κάμποσα). 10 χρόνια μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Alain Resnais έδωσε μια περιεκτική μισάωρη απεικόνιση του Ολοκαυτώματος. Είναι τέτοιο το θέμα που προσωπικά δεν μου είναι εύκολο να πάρω την απόφαση να παρακολουθήσω το 10ωρο "Shoah" (1985), οπότε αντ'αυτού είπα να δω το 30 χρόνια προγενέστερο έταιρο ιστορικά σημαντικό ντοκιμαντέρ του θέματος. Όσο κι αν και αυτά τα 32 λεπτά περιέχουν αρκετό υλικό που η σκληρότητά του σε στοιχειώνει, προφανώς δεν το μετάνιωσα. Απλά για να μην ξεχνάμε τι έγινε τότε, και τι δεν πρέπει ποτέ να ξαναφήσουμε σαν ανθρωπότητα να συμβεί (όσο προβλεπόμενο και πατερναλιστικό ακούγεται, δεν μου βγαίνει να πω κάτι διαφορετικό).

Ποσο τιτανια ταινια το hoopdreams, και κυριολεκτικα(3 ωρες λολ) και μεταφορικα
πορνη ζωη...

damianos · 23-10-2015

@Dude

Όντως, το Λεβιαθαν πολύ δυνατό και πολυ'καλή φωτογραφία, σίγουρα άξιζε να το δει κάποιος στο σινεμά. Εμένα μου έμεινε απορία τελικα # Η σύζυγος αυτοκτόνησε ή την σκότωσε ο άντρας, ή απλά ο σκηνοθέτης μας λεει ότι δεν έχει και τόση σημασία στη τελικη ? #

Παρόμοιο ρώσικο σκηνικό, πιο πολύ μοιάζει νομίζω με την "Επιστροφή"(αν και δε την έχω δει), έχει και στο "Νησί" που υπάρχει στο youtube, με ελλ υπότιτλους. Εμένα προσωπικά που θύμισε πολύ Ντοστογιέφσκι η όλη φάση και μου άρεσε.

Εξαιρετικό και το About Elly, το είχε τις προάλλες και η Tv, μέσα από ένα πολύ απλοικό σενάριο καταλήγει σε πολύ δυνατές σκηνές και καταστάσεις.# Ειδικά η σκηνή που ψάχνουνε το αγόρι στη θάλασσα..., από τις πιο αγωνιώδεις σκηνές που έχω δεί.#

Dude · 23-10-2015

Με άσπρα απαντάω
Δεν το έψαξα σε βάθος, αλλά είδα γραμμένο ότι ο σκηνοθέτης έχει πει στο commentary του DVD ότι αυτοκτόνησε, και κατόπιν το φόρτωμα του φόνου έγινε με ψευδή στοιχεία στο σύζυγο (λογικό φινάλε σε συμφωνία με την καφκική φύση της ταινίας). Εγώ να σου πω βλέποντας την ταινία, θεωρούσα πιθανό και το σενάριο να της το έκανε ο μικρός, ή τουλάχιστον είδα ότι έμεινε ανοιχτό ώστε να υπάρχουν και αυτά τα σενάρια.

*GrimReaper* · 24-10-2015

Αδελφια i need help. Δεν εχω καμια σχεση με τα "star wars" και ποτε δεν παρακολουθησα κανενα φιλμ (κι ομως!). Τωρα με την καινουργια ταινια που βγαινει θελω να την δω, αλλα θελω να δω και τα υπολοιπα. Οποτε θελω καποιος σχετικος να μου πει απο που πρεπει να αρχισω και που τελειωσω.

Καταλαβαινω οτι εχουν βγει διαφορες τριλογιες απο τις οποιες η καθεμια ποιανει απο διαφορετικο χρονικο σημειο τα πραγματα, αλλα δεν ξερω με ποια σειρα να τα παρω. Βεβαια μπορει να ειναι καλυτερο να τα δω με την σειρα που βγηκανε, για να μην εχω διαφορετικα συναισθηματα απο καποιον που τα εχει δει ετσι. Αλλα θελω καποιον να μου πει για σιγουρια

22-10-2015	#2
Darkling Moderator Join Date: Aug 2014 Location: Victoria Road Posts: 17,639 Liked: 14,295 Likes: 80,761	Μονο απο Τιμ Μπαρτον. και οκ, ο Χιθ Λετζερ. __________________ We re high here, forever.

22-10-2015	#4
Darkling Moderator Join Date: Aug 2014 Location: Victoria Road Posts: 17,639 Liked: 14,295 Likes: 80,761	αχαχαχχχαχ __________________ We re high here, forever.

23-10-2015	#6
Dude Πεντάδα Join Date: Dec 2009 Posts: 21,603 Liked: 37,746 Likes: 57,736	Παίζει για όλα τα παρακάτω να έχει γίνει κουβέντα ή απλή αναφορά στο παρελθόν, αλλά μιας που τα είδα τελευταίο καιρό όλα, τα παραθέτω σαν προτάσεις. Leviathan (2014): Είχαμε κάνει ενδελεχή κουβέντα για την "Επιστροφή", που είναι σοβαρό δείγμα για το πόσο δυνατός σκηνοθέτης είναι ο Zvyagintsev. Το "Λεβιάθαν" είχα την τύχη να το δω πριν λίγες μέρες στο σινεμά (προβολή λέσχης σε μεγάλη αίθουσα της πόλης), οπότε απήλαυσα ακόμα περισσότερο ήχο και τοπία. Συνολικά η κοινωνική σάτιρα της ταινίας με τράβηξε μπορώ να πω περισσότερο από το όλο δράμα της υπόθεσης, αλλά γενικά όλες οι ερμηνείες στην ταινία ήταν εκπληκτικές, και η όλη ιδέα μεγαλόπνοη και τέλεια εκτελεσμένη. Hoop Dreams (1994): Εδώ είχε γίνει παλιότερα χρόνια αναφορά αν θυμάμαι καλά, και πώς να μην γίνει αφού είμαστε μπασκετικό φόρουμ. Ό,τι και να πω για την ταινία είναι λίγο. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι ίσως η πιο ακριβής απεικόνιση του αμερικάνικου συστήματος και τρόπου ζωής (δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, αρκεί κανείς να δει το the real thing)... αυτό, σε συνδυασμό με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε, καθώς ξεκίνησε σαν ένα 30λεπτο πρότζεκτ σχετικό με το street basketball, και έγινε on the go μια πενταετής παραγωγή που ακολούθησε τη ζωή των 2 αθλητών και όσων ενεπλάκησαν μαζί τους, το καθιστούν έναν πραγματικό κινηματογραφικό σταθμό. Κάτι σαν ένα μη προσχεδιασμένο "Boyhood" (κάνω τον παραλληλισμό λόγω των πολλών χρόνων γυρισμάτων) το οποίο η ίδια η ζωή αποφάσισε να αφήσει σαν κειμήλιο για τροφή και σκέψη... καθώς όσα συνέβησαν στο διάστημα το γυρισμάτων, ούτε στα πιο τρελά όνειρα των δημιουργών θα μπορούσαν να είχαν σχεδιαστεί σαν εξέλιξη. About Elly (2009): Ο Farhadi είναι απλά κολοσσός του παγκόσμιου σινεμά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ'αυτού. Ο τρόπος δραματοποίησης των απλών ιστοριών του είναι μοναδικός, και με ό,τι καταπιάνεται θεματολογικά ο πούστης αφήνει πίσω αριστουργήματα. Δεν έχω δει άλλον filmmaker να καταφέρνει να σε κάνει να συμπάσχεις τόσο ενεργά σε μια δραματική κατάσταση, χωρίς να ακολουθεί καθόλου το δρόμο της ενόχλησης (θυμηθείτε "A Separation"). Σε ό,τι έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη ταινία βέβαια, έχουμε εξαιρετικό πάντρεμα δράματος με suspense, και μια άριστη διαχείριση ενός ensemble cast. Night And Fog (1955): Άλλο ένα ντοκιμαντέρ σταθμός (είμαι σε φάση και κατέβασα κάμποσα). 10 χρόνια μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Alain Resnais έδωσε μια περιεκτική μισάωρη απεικόνιση του Ολοκαυτώματος. Είναι τέτοιο το θέμα που προσωπικά δεν μου είναι εύκολο να πάρω την απόφαση να παρακολουθήσω το 10ωρο "Shoah" (1985), οπότε αντ'αυτού είπα να δω το 30 χρόνια προγενέστερο έταιρο ιστορικά σημαντικό ντοκιμαντέρ του θέματος. Όσο κι αν και αυτά τα 32 λεπτά περιέχουν αρκετό υλικό που η σκληρότητά του σε στοιχειώνει, προφανώς δεν το μετάνιωσα. Απλά για να μην ξεχνάμε τι έγινε τότε, και τι δεν πρέπει ποτέ να ξαναφήσουμε σαν ανθρωπότητα να συμβεί (όσο προβλεπόμενο και πατερναλιστικό ακούγεται, δεν μου βγαίνει να πω κάτι διαφορετικό). Last edited by Dude; 23-10-2015 at 18:15.

24-10-2015	#10
GrimReaper Πεντάδα Join Date: Dec 2009 Location: Ξεσσαλονικη Posts: 12,853 Liked: 23,868 Likes: 8,267	Αδελφια i need help. Δεν εχω καμια σχεση με τα "star wars" και ποτε δεν παρακολουθησα κανενα φιλμ (κι ομως!). Τωρα με την καινουργια ταινια που βγαινει θελω να την δω, αλλα θελω να δω και τα υπολοιπα. Οποτε θελω καποιος σχετικος να μου πει απο που πρεπει να αρχισω και που τελειωσω. Καταλαβαινω οτι εχουν βγει διαφορες τριλογιες απο τις οποιες η καθεμια ποιανει απο διαφορετικο χρονικο σημειο τα πραγματα, αλλα δεν ξερω με ποια σειρα να τα παρω. Βεβαια μπορει να ειναι καλυτερο να τα δω με την σειρα που βγηκανε, για να μην εχω διαφορετικα συναισθηματα απο καποιον που τα εχει δει ετσι. Αλλα θελω καποιον να μου πει για σιγουρια Last edited by GrimReaper; 24-10-2015 at 22:48.

22-10-2015	#3
Άγιος Πέτρος Πεντάδα Join Date: Jan 2014 Posts: 11,902 Liked: 34,117 Likes: 48,857	Μόνο Adam West. Να τρέχει με τη βόμβα και να κλωτσάει καρχαρίες true story

23-10-2015	#8
damianos Πεντάδα Join Date: Apr 2013 Location: Koridallos Posts: 6,203 Liked: 25,506 Likes: 26,661	@Dude Όντως, το Λεβιαθαν πολύ δυνατό και πολυ'καλή φωτογραφία, σίγουρα άξιζε να το δει κάποιος στο σινεμά. Εμένα μου έμεινε απορία τελικα # Η σύζυγος αυτοκτόνησε ή την σκότωσε ο άντρας, ή απλά ο σκηνοθέτης μας λεει ότι δεν έχει και τόση σημασία στη τελικη ? # Παρόμοιο ρώσικο σκηνικό, πιο πολύ μοιάζει νομίζω με την "Επιστροφή"(αν και δε την έχω δει), έχει και στο "Νησί" που υπάρχει στο youtube, με ελλ υπότιτλους. Εμένα προσωπικά που θύμισε πολύ Ντοστογιέφσκι η όλη φάση και μου άρεσε. Εξαιρετικό και το About Elly, το είχε τις προάλλες και η Tv, μέσα από ένα πολύ απλοικό σενάριο καταλήγει σε πολύ δυνατές σκηνές και καταστάσεις.# Ειδικά η σκηνή που ψάχνουνε το αγόρι στη θάλασσα..., από τις πιο αγωνιώδεις σκηνές που έχω δεί.#