Κινηματογράφος

[johny b]

Κι ο Παντελής επίσης ωραία σάουντρακ. Μπόνους οι ταινίες για όποιον θέλει να κοιμάται με λίγο φως στο δωμάτιο.

[Dude]

Originally Posted by johny b

Ρεμπέτικο-Αγγελόπουλος (αυτός ειδικά) λεφτά δίνεις μόνο για το σάουντρακ.

Ακόμα δεν έχω δει Αγγελόπουλο, πέρα από λίγο "Θίασο" (αν και δεν με κόβω να αργώ να δω)... Για "Ρεμπέτικο" συμφωνώ. Απλά και πάλι η μουσική και μόνο φτάνει.

[johny b]

Originally Posted by Dude

Ακόμα δεν έχω δει Αγγελόπουλο, πέρα από λίγο "Θίασο" (αν και δεν με κόβω να αργώ να δω)... Για "Ρεμπέτικο" συμφωνώ. Απλά και πάλι η μουσική και μόνο φτάνει.

Ο Θίασος είναι ό,τι αξίζει. Ο Αγγελόπουλος ανήκει στην κατηγορία των πατρικών-σοφών σκηνοθετών. Αισθάνεται ότι πραγματεύεται πολύ, αλλά πολύ όμως, σοβαρά θέματα και θέλει να το δώσει και στο κοινό να το καταλάβει. Κι αν δεν το καταλαβαίνει με το καλό, θα το καταλάβει με το κακό. Εξ ου και οι μακρόσυρτες σκηνές με τους συμβολισμούς. Είναι περίπου σα να σε κοιτάει ο πατέρας σου στα μάτια λέγοντας "βρε καταλαβαίνεις πόσο σοβαρό είναι; ε; το καταλαβαίνεις;" για να σε ψαρώσει. Ατέλειωτη συρραφή από ωραία μελαγχολικά πλάνα με πολύ, αλλά πολύ όμως, σοβαρό περιεχόμενο και ουσία.
Όταν είσαι θεατής ταινίας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου πρέπει να είσαι έτοιμος. Σωματικά και ψυχολογικά. Ο σκηνοθέτης κουβαλάει ένα μεγάλο βράχο, το εκάστοτε θέμα με το οποίο καταπιάνεται που είναι πολύ βαρύ, αλλά πολύ όμως. Κι αυτό το βράχο θα τον αφήσει πάνω σου. Παίζει και να σε κάνει χαλκομανία δηλαδή άμα δεν προσέξεις.
Εν ολίγοις στα παπάρια σου κι απ'το να ξοδέψεις 3 ώρες απ'το χρόνο σου με τις ασκήσεις ύφους του Αγγελόπουλου, καλύτερα να δεις τις περιπέτειες του Μπέντζι ή τον Έρνεστ και τα Χριστούγεννα που δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό στο θεατή. Κι άμα θες ωραίες εικόνες με υποβλητική μουσική, έχει άπειρα βίντεο το γιουτούμπ.
Γερή ταινία, επειδή έχει καλούς ηθοποιούς και ρεαλιστικούς διαλόγους, είναι και το "Ας περιμένουν οι γυναίκες".

[SuperSayian]

Originally Posted by Dude

Γενικεύεις εδώ. Και του Αγγελόπουλου ελληνικές είναι, και το "Μάθε παιδί μου γράμματα" ελληνική είναι, και το "Ρεμπέτικο", και το "Λούφα και Παραλλαγή" (το ορίτζιναλ, όχι οι παπαριές της τελευταίας 10ετίας) κλπ κλπ... δεν λέω ότι είναι ταινίες που πρέπει να αρέσουν στον καθένα οι παραπάνω, αλλά έχουν υπάρξει αξιόλογες προσπάθειες από Έλληνες κινηματογραφιστές κατά καιρούς.

Ναι όντως το υπερ-γενίκευσα θα έλεγα.Εννοούσα κυρίως κωμωδίες-κομεντί(έτσι κι αλλιώς νομίζω έχουν το πιο ευρύ κοινό) της τελευταίας 10-15ετιας.Ειλικρινά ελάχιστες μου έρχονται στο μυαλό που να χουν ενα άλφα χιούμορ και ρε γαμώτο πιστεύω έχουμε καλούς Έλληνες ηθοποιούς.Πρόσφατα είδα το "Μια φορά και ενα μωρό" ειλικρινά λυπάμαι όλους αυτούς που σκάσανε το 9ευρω να δουν αυτό το πράγμα και ήδη σκέφτομαι τις φάτσες τους μόλις θα βγαιναν απ την αίθουσα κ γελάω.Και ο Φιλιππίδης με τον Μπουλά πιστεύω είναι ωραίο δίδυμο για να βγάλουν αυτό το πραγμα.Ομοίως πολλές άλλες με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο πχ(που επίσης θεωρώ γαμώ τα παιδιά/ηθοποιούς) και αν πω οτι κάπως μου άρεσε το 5 λεπτά ακόμα,το bank bang που το είχε πρόσφατα η τηλεόραση ήταν μια χαρά χάλια εγω προσωπικά πουθενά δεν γέλασα.Καλά αν παω σε ταινίες με την Μακρυπούλια εκεί τερματίζει το κοντέρ.Κάτι ΣουλαΕλαΞανα(πολυδιαφημισμένο κ άθλιο),Μόλις χώρισα(η μόνη ταινία που οι ηθοποιοί μόνο τσίριζαν δεν μίλαγαν),The Kings of Mykonos(διεθνής μαλακία) είναι αναξια λόγου.Πρόχειρα μου ρχονται στο μυαλό και κάποιες ακόμα ταινίες που έχασα 2 ώρες απ την ζωη μου βλέποντας τες(Γενναίοι της Σαμοθράκης,Ηθικόν ακμαιότατον,Λουκουμάδες με μέλι,Η κληρονόμος,Safe sex,Ριζότο,Λούφα κ παραλλαγή σειρηνες στο αιγαίο(καλά για το σειρήνες στην στεριά δεν μιλάω καν καλύτερα να βλεπα κανα επεισόδιο απο bolek k lolek),αυστηρώς κατάλληλο).

Οι μόνες Ελληνικές που εχω δει κ μου ψιλοάρεσαν είναι :
Το κλάμα βγήκε απ τον Παραδεισο(Ηλίθια ταινία αλλά εχει ενα υποτυπώδες χιούμορ)
Νήσος(τα ίδια με πάνω,δεν εχω δει το 2 ακόμα)
Το φιλι της Ζωης(για την Παπουτσάκη ρε γαμώτο!!!!!)
I love Karditsa(το περίμενα εντελώς άθλιο αλλά εν τέλη είχε ενα κάποιο χαβαλέ και ξανά εννοείτε για την Παπουτσάκη ρε γαμώτο!!!!!)
κ το I 4(η μόνη ταινία που πραγματικά μου άρεσε.)

Τώρα δεν ξέρω αν εγω είμαι υπερβολικά ξενέρωτος ή δεν μπορώ να αντιληφθώ το σύγχρονο Ελληνικό χιούμορ πάντως αυτό πιστεύω.Μια κωμωδία δεν θεωρείται καλή αν έχει μια αστεία ατάκα ή ηλίθιους διαλόγους ή να βρίζουν σαν πούστηδες με σκοπό το γέλιο)

[deninho]

Εμένα μ'αρέσουν οι ελληνικές με τον Παπαγιαννόπουλο.

[johny b]

Παπαγιαννόπουλος με διαφορά ο πιο ευέλικτος ηθοποιός. Καλή ταινία τώρα που το σκέφτομαι είναι και η Ευδοκία. Δυνατή

[Dude]

Ηθοποιοί γενικά υπάρχουν πάρα πολύ καλοί (και μέτριοι και κακοί αντίστοιχα, γενικά είναι άπειροι), και Έλληνες και ξένοι... το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλοί καλά γραμμένοι ρόλοι για να δείξουν το ταλέντο τους.

Από τις ελληνικές που ανέφερε ο Σουπερσάγιαν από πάνω, προσωπικά ευχάριστα ξαναβλέπω μόνο το Safe Sex... είχε βγει ακριβώς όταν έπρεπε για την εποχή, και έχει και καλό ρυθμό σαν ταινία.

[angelman]

εγω παλι μονο το αξεπεραστο "το κλαμα βγηκε απο τον παραδεισο" βλεπω ξανα ανετα.μιλαμε για καθαρη πρωτοπορια κ ταινια χροοοοοονια μπροστα......

[stefanos]

[redglove]

Το τρέηλερ στάζει Ζαν Σνάηντερ, μακάρι και η ταινία!