Κινηματογράφος

[OneOfTheSmurfs]

μπαν

[king kill bill]

Originally Posted by Άγιος Πέτρος

Θα το πω κι εδώ γιατί αλλού δεν εκτιμήθηκε

Το αντίθετο του Ποκαχόντας είναι Μπλακ τζακ γιαμαχας;

[rednorth7]

Originally Posted by OneOfTheSmurfs

μπαν

ΔΕ ΞΕΡΩ ΑΝ Π-Ο-Ν-Α-Τ-Ε ΚΥΡΙΟΙ:

Το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» είναι τρόπον τινά το «Ρόμα» του Ταραντίνο. Σαν τον Κουαρόν και ο Ταραντίνο επισκέπτεται τις παιδικές του αναμνήσεις από το Λος Άντζελες το οποίο γύρναγε με το οικογενειακό αυτοκίνητο όταν ήταν έξι – επτά χρονών και αναβιώνει την εξωτερική εικόνα μιας πόλης και μαζί όλη την ποπ κουλτούρα της εποχής. Κι ενώ, σε αντίθεση με το «Ρόμα», η ταινία δεν είναι αυτοβιογραφική, από την άλλη η αναπαραγωγή της ποπ κουλτούρας της εποχής όταν είσαι ο Ταραντίνο είναι σε ένα βαθμό και αυτοβιογραφία. Κι όπως στο «Ρόμα» η οικιακή βοηθός θεωρείται από τον Κουαρόν τελικά μέλος της οικογένειας, έτσι κι εδώ ο Ταραντίνο χτίζει μια στενή σχέση ανάμεσα στον σταρ που υποδύεται ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και τον προσωπικό του κασκαντέρ, βοηθό και φίλο που υποδύεται ο Μπραντ Πιτ. Μόνο που πολύ πιο συνειδητά από τον Κουαρόν, αναγνωρίζει ότι η σχέση των δύο ανδρών έχει μια πολύ συγκεκριμένη οικονομική βάση: Γίνε ο σοφέρ μου γιατί μου έχει αφαιρεθεί η άδεια οδήγησης, κάνε μου θελήματα, κάνε μου επισκευές στο σπίτι. Κι αν τα λεφτά δεν μου βγαίνουν πια, η στενή καθημερινή μας σχέση θα τελειώσει. Αναιρεί αυτό ότι συμπαθεί ο ένας τον άλλο και ότι έχουν γίνει στα χρόνια και καλοί φίλοι; Όχι, δεν το αναιρεί. Αλλά δεν είναι και σκέτη φιλία, υπάρχει και μια σχέση οικονομικής εξάρτησης.

Πηγη: https://www.elculture.gr/blog/articl...sto-xoligount/

Μπορει να μην καναμε και οι δυο τη συγκριση για τον ιδιο λογο, δεν παιζει ομως κανενα ρολο. Πως σας πετσοκοψα ετσι ρε;

Υγ: Ο Ταραντινο δεν ειναι για ολους.
Υγ1: Ο Κουαρον (στο ρομα τουλαχιστον) ειναι για ελαχιστους.

[OneOfTheSmurfs]

Αν ο Ταραντινο δεν είναι για όλους, τότε ποιος είναι; Τοπ-3 στους πιο mainstream σύγχρονους σκηνοθέτες που κανουν original σενάρια άνετα.

[rednorth7]

Originally Posted by OneOfTheSmurfs

Αν ο Ταραντινο δεν είναι για όλους, τότε ποιος είναι; Τοπ-3 στους πιο mainstream σύγχρονους σκηνοθέτες που κανουν original σενάρια άνετα.

Διαφωνώ. Ο Ταραντίνο έκανε όνομα με το παλπ φικσιον και το κιλ Μπιλ. Δε βλέπονται ευχάριστα όλες οι ταινίες του από όλους και σίγουρα δεν είναι οι παραγωγές του αυτό που λέμε mainstream.

Πουλάει το όνομα αυτή τη στιγμή περισσότερο από τις ίδιες τις ταινίες του. Γνώμη μου και πάλι. Ούτε κανένας ειδικός είμαι, ούτε σινεφίλ. Απλά ρε παίδες, αν δεν είχε τα ονόματα που είχε μέσα στο καστ ή δεν ήξερες ότι το σκηνοθέτησε ο Ταραντίνο, την ταινία θα την ξεχνούσα μια μέρα αργότερα ή το πιο πιθανό να μην πήγαινα να τη δω καν.

[redglove]

Εμένα, που επίσης δεν είμαι σινεφίλ τρελός ή ειδικός, οι ταινίες του Ταραντίνο μου φαίνονται όλες ίδιες στα πολύ βασικά τους χαρακτηριστικά. Σε σημείο που μου είναι αδιάφορες πλέον.

[OneOfTheSmurfs]

Πρεπει να εχουμε διαφορετικο ορισμο για το mainstream.
Την ταινια δεν την εχω δει ακομα btw, αυριο θα παω. Ουτε εγω ειμαι καποιος τρελος φαν του Ταραντινο, πριν 10 χρονια ισως.

Τον Ταραντινο τον ξερουν ολοι και εχει το ονομα που εχει, επειδη ολοι πανω-κατω γουσταρουν τις ταινιες του. Καλογραμενες, αστειες, σοκαριστικες, φουλ στο αιμα και τη δραση, τι δεν ειναι mainstream απο αυτο; Μονο σου το ειπες, φερνει κοσμο απλα επειδη ειναι το ονομα του πανω, αυτο απο μονο του τον κανει mainstream.

Εχει τεραστιο brand, μην τρελαθουμε.

Δεν ειναι πως διχαζει ατομα σαν αλλους σκηνοθετες με ονομα, οπως ο Villeneuve πχ.

[king kill bill]

Originally Posted by redglove

Εμένα, που επίσης δεν είμαι σινεφίλ τρελός ή ειδικός, οι ταινίες του Ταραντίνο μου φαίνονται όλες ίδιες στα πολύ βασικά τους χαρακτηριστικά. Σε σημείο που μου είναι αδιάφορες πλέον.

Αυτό έχει μία εξήγηση πάντως. Όλες διαδραματίζονται στο ίδιο "σύμπαν" και συνδέονται μεταξύ τους.
Το "Κάποτε..." μου άρεσε πάντως. Διασκεδαστική ταινία, οι ποπ αναφορές είχαν νόημα σε σχέση με το στόρυ, όχι η καλύτερη του, ούτε η χειρότερη του (βλέπε Ντζάγκο).

[rednorth7]

Originally Posted by OneOfTheSmurfs

Πρεπει να εχουμε διαφορετικο ορισμο για το mainstream.
Την ταινια δεν την εχω δει ακομα btw, αυριο θα παω. Ουτε εγω ειμαι καποιος τρελος φαν του Ταραντινο, πριν 10 χρονια ισως.

Τον Ταραντινο τον ξερουν ολοι και εχει το ονομα που εχει, επειδη ολοι πανω-κατω γουσταρουν τις ταινιες του. Καλογραμενες, αστειες, σοκαριστικες, φουλ στο αιμα και τη δραση, τι δεν ειναι mainstream απο αυτο; Μονο σου το ειπες, φερνει κοσμο απλα επειδη ειναι το ονομα του πανω, αυτο απο μονο του τον κανει mainstream.

Εχει τεραστιο brand, μην τρελαθουμε.

Δεν ειναι πως διχαζει ατομα σαν αλλους σκηνοθετες με ονομα, οπως ο Villeneuve πχ.

Mainstream ειναι το brand Ταραντινο. Mainstream ταινιες ειναι αυτες που περιγραφουν ενα "στιβαρο" στορι με αρχη, μεση και τελος στο οποιο τελος ερχεται συνηθως η δικαιωση του καλου ή κατι τετοιο τελοσπαντων. Παραδειγματα πολλα, πχ οι ταινιες σουπερ ηρωων.

Οι (πιο πολλες) ταινιες του Ταραντινο δεν ειναι mainstream. Anyway, σε καμια περιπτωση δεν ειμαι φαν του κυριου και εχω φτασει να απορω με τις επιτυχιες του αλλα και με το ποσο καλο καστ μπορει και προσελκυει σε αυτες.

[Buendia]

Με αφορμή την κριτική που παρέθεσε ο φίλος rednorth να το βγάλω από μέσα μου. Ο τύπος ο oldboy είναι απλώς ο πιο βλακας άνθρωπος που έχει γράψει ποτέ κριτική κινηματογράφου.

Βασικά είναι ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος των κριτικών κινηματογράφου.

Δεν καταλαβαίνει τίποτα από οποιαδήποτε ταινία βλέπει και μετά πάει να γράψει έχοντας μοναδικό σκοπό να χρησιμοποιήσει βαρύγδουπες λέξεις, τις οποίες επίσης δεν καταλαβαίνει, με το αποτέλεσμα να είναι ότι γράφει από σαχλαμάρες έως απίθανες ασυναρτησίες.

Και τώρα που τα είπα και ξαλάφρωσα προχωράμε.

- Γοητευτικό το Χόλιγουντ αλλά πολύ άνισο τελικά. Βρήκα περιττή την τόσο μεγάλη διάρκεια, κάτι που έσπαγε και τη συνοχή της ταινίας, η κινηματογραφιση είναι απίθανη - ως χρονογράφημα της εποχής είναι καταπληκτικό - αλλά τελικά ανάθεμα κι αν κατάλαβε κι ο ίδιος τι ήθελε να πει κλείνοντας.

- @redglove

Όλες οι ταινίες του σου φαίνονται ίδιες γιατί... απλώς είναι ίδιες.

Έχω γράψει και εδώ πώς το Ντζανγκο και οι Μπασταρδοι είναι ακριβώς η ίδια ταινία, τοποθετημένη απλώς σε δύο διαφορετικά πλαίσια και με διαφορετικούς ηθοποιούς. Γενικά η δομή των σεναρίων του είναι παραπλήσια, έχουν παρόμοια κλιμάκωση και καταλήγουν στην ακριβώς ίδια ιδέα: ξεκαθαρισμα/εκδίκηση/κάθαρση.

- Στο περί mainstream ή μη

Ποιντ και σε smurf και σε North. Ο Ταραντίνο έχει αποκτήσει από τα πρώτα του βήματα ένα άπειρο κοινό, το οποίο τον ακολουθεί και διασκεδάζει με τις ελαφριού περιεχομένου ταινίες του, οπότε εδώ ταυτίζεται με τον ορισμό του mainstream.

Από την άλλη ωστόσο, έχει εισάγει εξαρχής ένα δικό του απόλυτα προσωπικό και αρκετά αντισυμβατικο στιλ το οποίο τον διαχωρισε από τους υπόλοιπους, κάτι που αντιβαίνει του όρου mainstream.

- Η τελική ετυμηγορία

Γουστάρουμε Ταραντίνο γιατί πρώτα από όλα και κύρια κάνει την καβλάντα και δεν το έκρυψε ποτέ. Βλέπουμε τις κατά βάση άνευ ουσιαστικου περιεχομένου ταινίες του γιατί είναι απλώς feelgood και με αυτό το κριτήριο τις αξιολογούμε, αν το πέτυχε ή βαρεθήκαμε.

Στο Χόλιγουντ μου έδωσε την εντύπωση σαν να πήγαινε να κάνει κάτι κάπως διαφορετικό, να αλλάξει λίγο τον τόνο. Στο τέλος ωστόσο μου διέλυσε κάθε αμφιβολία και με έβαλε να σκεφτώ πώς τόλμησα έστω και να διανοηθώ κάτι τέτοιο.

Στάλθηκε από το AGS-W09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk